ความประทับใจที่หนองคาย

เมื่อวันที่ 5 ตุลา 2010 ได้มีโอกาสไปร่วมงานรวมพลคนพิการที่จังหวัดหนองคาย ผมได้สัมภาษณ์คนพิการคนหนึ่งอายุ 24 ปี เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้เค้าได้มาสัมภาษณ์พูดคุยกับผม เค้านั่งคุยกับผมเค้าก็พูดว่าเค้าชอบแต่งเพลง ชอบร้องเพลง และที่สำคัญเค้าบอกผมว่า "พี่เสก โลโซ" คือไอร์ดอลของผม ผมชอบพี่เสกโลโซมากอยากเจอพี่เสกสักครั้ง เค้าคุยกับผมทั้งๆที่ไม่รู้ว่า ผมก็ชอบโลโซ และเป็นนักดนตรี คนดนตรีเหมือนกัน   หลังจากที่ฟังเค้าพูดความในใจที่มีต่อพี่เสกโลโซเสร็จ ผมเลยมอบของสิ่งหนึ่งที่ผมพกติดตัวอยู่ตลอดเวลาให้เค้า นั่นคือลายเซ็นพี่เสกที่ไอซ์ไปขอมาให้ ผมบอกเค้าว่า "ผมมีของอย่างนึงที่จะขอมอบให้ ขอให้นายรักษาไว้ให้ดี ของสิ่งนี้ผมพกติดตัวตลอดเวลา และผมรักมาก" แล้วก็หยิบจากกระเป๋าสะตางค์ออกมาให้เค้า เค้าเห็นเขาดูมีความสุขมาก แล้วผมจึงแนะนำตัวและบอกว่าผมก็คืนคนนึงที่ชอบพี่เสกมากเหมือนกัน เรามีอะไรที่เหมือนกัน   การที่คนพิการคนนึงจะได้มีโอกาสได้เจอกับศิลปินที่เค้ารักและศัทธานั้นยากนัก ผมเข้าใจเค้าดีเพราะผมก็เคยเป็นแบบนั้น ฝันที่จะได้ใกล้ชิด ได้ลายเซ็น ได้ถ่ายรูป แต่ผมมีโอกาสเพราะความพยายามและความศัทธาของผมที่มีต่อพี่เสก แต่เค้าคงไม่มีโอกาสเหมือนผมแน่ เพราะเค้าพิการหนักมาก   การไปหนองคายครั้งนี้ก็มีเพียงเรื่องนี้ที่ประทับใจที่สุด   จาก น้อม โลโซ